مردمی که طاقت انتظار کشیدن در پشت چراغ قرمز ندارند، آنانی که حوصله رانندگی با آرامش و نظم را ندارند، افرادی که همیشه عجله داشته و یا باید در وقت صرفه جویی کنند و غیره از مشتریان بی چون و چرای این وسیله هستند.
اغلب این انگیزه ها در یک نگاه خلاصه می شود و آن اینکه با موتور سیکلت کاری را می توان انجام داد که از عهده هیچ وسیله دیگری بر نمی آید. مثلاً انواع لایی کشیدنها در بزرگراهها، چراغ قرمز رد کردنها، عبور از محل ممنوعه، پارک کردن در هر نقطه ممکن و یا متأسفانه ارتکاب به جرائم و بزهکاری!
خوب حال این پرسش به ذهن هر انسانی متبادر می شود که چگونه و با چه ابزاری می توان تخلف یک موتور سوار را به پلیس ترافیک و امنیت گزارش داد؟آیا همگی آنها پلاک صحیح و سالم دارند؟ آیا همگی آنها دارای شماره شاسی و بدنه قابل تعقیب هستند؟
در هر صورت با نگاهی ساده به اطراف خود به راحتی می توان دریافت بسیاری از راکبان موتور سیکلتها به لحاظ عدم خوانا بودن پلاکهایشان(چه سهواً و چه تعمداً) می توانند به راحتی، حداقل جرم و تخلف ترافیکی مرتکب شده و بدون ترس از جریمه و توقیف شدن به راهشان ادامه دهند!
آیا حقیقتاً پلیس ترافیک قدرت مهار تخلفهای گسترده و خطر آفرین موتورسیکلتهای متحرک درون کلان شهرها را دارد و یا اینکه باید تصمیصی دیگر اتخاذ شود؟
چرا موتور؟
تهرانی‌ها با مشکل کشنده‌ای به نام ترافیک، خصوصا از نوعِ طرحِ ترافیک و طرحِ زوج و فرد و جای پارک دست و پنجه نرم می‌کنند. موتور سیکلت را به راحتی از نمایشگاه ها و گاه عای موتور سیکلت انجام دهید. البته ترافیک این روزها دیگر فقط مشکل تهران نیست. خصوصا برای کسانی که محل کارشان در محدوده‌های پرترافیک واقع شده، رفت و آمد گاهی به بدمزه‌ترین قورباغه هرروز تبدیل میشود که متأسفانه یک قاچ از آن را باید حتماً در ساعت ترافیک عصر و در مسیر برگشت ببلعند. این وسط یک وسیله‌ی ارزان و بی‌ادعایی پیدا میشود به نام موتور که می‌تواند خودِ اسبِ سپید ِشما باشد. شما هم شاهزاده. موتور در تهران چند چیز ِ خیلی مهم را ندارد: طرح، ترافیک، جای پارک و از همه این‌ها مهمتر: هزینه! موتور هم نش ارزان است، هم هزینه نگهداری و بیمه مسئولیت مدنی‌اش ارزان است، و هم در مقابل یک خودروی سواری، تقریباً سوخت مصرف نمی‌کند. صف پمپ بنزین هم خصوصا اگر بنزین سوپر بزنید، منتفی است!
چرا موتور نه؟
اگر مسافت‌های طولانی را هر روز در اتوبان طی می‌کنید، اگر هماهنگی عصبی عضلانی کافی ندارید، اگر اضافه وزن شدید دارید، اگر مجبورید هر روز لباسِ اتوکشیده به تن کنید، اگر در مسیرتان شیب‌های تند وجود دارد، موتور را بیخیال شوید! حداقل به عنوان ِ یک وسیله نقلیه روتین باید بیخیال شوید و فقط برای از سوپر و بقالی و اداره برق و امثالهم از آن استفاده کنید.
اول باید چی را ببینم؟
اول باید مشخص کنید که موتور را برای چه کاری می‌خواهید، چقدر بودجه دارید، و چقدر سوار می‌شوید! اینکه قصد دارید در اتوبان هم از موتور استفاده کنید یا خیر، فاکتور بسیار مهمی است. خصوصاً وقتی کمی اضافه وزن داشته باشید، و کسی هم که ترک موتور نشسته کمی اضافه وزن داشته باشد، باید قید اتوبان و سربالایی را با موتورهای ضعیف و ارزان‌قیمت بزنید! راه نمی‌رود آقا! نمی‌رود! پس اول باید بدانید که موتور را برای چه می‌خواهید. معمولا تنها سوار می‌شوید یا دونفره، معمولا یک کیسه پر وسیله همراه دارید یا نه و… و از همه مهتر: حال و حوصله گاز و کلاچ کردن دارید یا اتوماتیک سوار هستید!؟ بعله! موتور هم مثل ماشین از این قرتی‌بازی‌ها دارد!
اقساط
بازار آنقدر کساد است که تقریبا همه مغازه‌ها، اگر با قیافه‌تان به مشکل بر نخورند، چکی هم می‌ند. هر مغازه بسته به اینکه چقدر ازتان خوشش بیاید، بین ۳۰ تا ۷۰ درصد مبلغ را نقد می‌خواهد، و مابقی را اقساط حساب می‌کند. برای موتورهای بالای ۵ میلیون تومان، عرف قسط ماهیانه، ۸۰۰ الی ۱ میلیون تومان است.
آب‌بندی
آب‌بندی موتور، مثل ماشین‌های قدیمی، خیلی مهم است. حدودا تا ۷۵۰ کیلومتر اول، کلا گاز دادن به موتور را فراموش کنید. خیلی آرام و مهربان رفتار کنید. اجازه دهید موتور درست آب‌بندی شود. در غیر این صورت، تا آخر عمر کاری آنطور که باید و شاید همراهتان نخواهد بود.
درباره ماشین و موتور ها موتور ,ترافیک ,سیکلت ,سوار ,وسیله ,خیلی ,موتور سیکلت ,استفاده کنید ,سوار می‌شوید ,بیخیال شوید ,همگی آنها منبع
درباره این سایت